Lojalność i wierność zasadom to wartości, które są w naszej kulturze szczególnie istotne. Lata edukacji i obserwacji wydarzeń historycznych nauczyły nas, że honor to ważna część naszej tożsamości, a z autorytetami się nie dyskutuje. Kiedy wierność zasadom traci swój pozytywny wydźwięk i zaczyna być przeszkodą w rozwoju? Dlaczego czasami warto zignorować lojalność i zacząć podążać drogą do własnego szczęścia?
Honor – wyjątkowo polski motywator
Natężenie motywatorów nie jest uwarunkowane tylko i wyłącznie indywidualnie. Badania pokazują, że możemy zaobserwować tendencje dodatnie lub ujemne w natężeniu motywatorów w zależności od kraju, w którym żyjemy. W Polsce szczególną uwagę należy zwrócić na Honor, który mówi o wierności zasadom i hierarchiczności. Kiedy prześledzimy losy historyczne naszego kraju i towarzyszącą mu kulturę honoru, wysokie natężenie tego motywatora zupełnie nas nie zaskakuje. Honor sprawia, że jesteśmy wierni zasadom, które nabyliśmy w ciągu życia. Często zdarza się, że robimy coś wbrew sobie tylko dlatego, że nie chcemy postąpić przeciwko utartym schematom. Nie zwracamy uwagi na nasze emocje tylko dostosowujemy się do oczekiwań, co na dłuższą metę niekorzystnie wpływa na nasze zdrowie psychiczne. Zastanówmy się najpierw dlaczego robimy coś, mimo że dana czynność nie sprawia nam radości. Jaki jest powód podążania za dobrze znanymi uzasadnieniami “robię to, bo tak wypada” lub “robię to, ponieważ zawsze to robiłam”? Czy naprawdę warto dla ślepej lojalności ignorować swoje emocje i dobrostan?
Ślepa lojalność w pracy – znaki ostrzegawcze
“Czy jesteś szczęśliwy?” to pytanie, które zadajemy sobie zdecydowanie za rzadko – szczególnie w pracy, która według powszechnej opinii ma służyć głównie generowaniu zysków. Czasem zdajemy sobie sprawę, że miejsce, w którym pracujemy nam nie służy. Od lepszego życia dzielą nas dwa kroki – uświadomienie sobie, że sytuacja, w której tkwimy nie służy nam i podjęcie działań, które pozwolą tę sytuację zmienić. Jakie sygnały świadczą o tym, że nadszedł czas by zmienić pracę?
- Szef cię nie docenia.
- Firma nie jest zainteresowana twoimi celami i kładzie nacisk głównie na cele organizacyjne.
- Twój plan rozwoju od dawna się kurzy i nikt nie planuje tego zmienić.
- Praca to nie wyzwanie, ale monotonne odliczanie minut do końca dnia.
- Twoje opinie nie mają znaczenia.
- Szef nie ma dla Ciebie czasu.
- Ty się rozwijasz, a Twoja pensja nie.
- Praca nie sprawia ci radości, zniknął entuzjazm i zaangażowanie.
- Twoje wartości nie są spójne z wartościami firmy.
- Czujesz, że nie przynależysz i nie jesteś częścią zespołu.
- Praca nie pozwala Ci realizować swoich pasji.
- Nie wykorzystujesz swoich możliwości.
- Środowisko pracy jest niezdrowe.
- Nie wiążesz swojej przyszłości w firmą, w której obecnie pracujesz.
- Nie poleciłbyś tej pracy swojemu przyjacielowi.
Wiele czerwonych flag pojawia się na naszej drodze do zmiany miejsca pracy. Często zaczyna się od niewielkiego dyskomfortu, który początkowo możemy zignorować. Kiedy niechęć do pracy narasta warto pamiętać o tym, że zła relacja z pracą nie jest tylko naszą odpowiedzialnością, ale składową wielu czynników indywidualnych, grupowych czy sytuacyjnych. Ponadto dobrze zrezygnować z pracy w odpowiednim momencie. Rozstawanie się z firmą jest podobne do rozstawania się z partnerem. Zróbmy to póki jeszcze szanujemy się nawzajem, zamiast czekać do ostatniej chwili i zostawiać wszystko z płomieniach.
Wiem, że to “ten moment” i co dalej?
Wiedza na temat obecnego stanu rzeczy wywołuje dyskomfort i potrzebę zmiany sytuacji, ale jak powiedzieć szefowi, że chcemy odejść z firmy? Wysokie natężenie motywatora Honor sprawia, że odejście wydaje się godzić w naszą lojalność i zasady. Myślimy o zmianie pracy w kategoriach zdrady i ciężko nam wyobrazić sobie, że rozstanie może przebiegać w przyjaznej atmosferze.
- Przygotuj się do rozstania: rzucanie pracy nie powinno być impulsywną decyzją podejmowaną z dnia na dzień, a kilkumiesięcznym okresem przemyśleń.
- Poproś przełożonych o rekomendacje. Najlepiej zrobić to przed złożeniem wypowiedzenia.
- Zweryfikuj swoje CV, sprawdź czy Twoje konto na LinkedIn jest aktualne.
- W międzyczasie przygotuj listę “za i przeciw”, która może pomóc Ci w przeprowadzeniu exit interview.
- Poinformuj szefa o swojej decyzji z przynajmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem.
- Porozmawiaj o odejściu osobiście.
- Staraj się przeprowadzić rozmowę w atmosferze pozytywnej bądź neutralnej.
- Przedstawiaj konkretne argumenty, które przygotowałeś wcześniej. Nie rozwlekaj się nad rozmową. Staraj się, aby była krótka i treściwa.
- Zaoferuj pomoc w tranzycji. Zanim odejdziesz do innej firmy, możesz zaoferować przeszkolenie nowego pracownika.
- Pożegnaj się ze współpracownikami, upiecz ciasto, wyjdźcie razem na piwo. Niech pożegnanie będzie pozytywnym momentem, podczas którego zapamiętają Cię jako miłą i towarzyską osobę.
Często “zdrada”, której dopuszczamy się wobec firmy, pozwala nam zmienić życie na lepsze. Pomimo obaw nie należy postrzegać jej jako coś negatywnego. Przyklejanie się do firmy na długie lata blokuje nasze możliwości rozwoju. Pamiętajmy, że czasy poprzednich pokoleń, które wiązały się z jedną firmą na całe życie odchodzą w niepamięć. Młode osoby wchodzące na rynek pracy nie są już obarczone ślepą lojalnością wobec firmy, którą na ramionach dźwigali ich rodzice czy dziadkowie. Pracownicy stają się coraz bardziej elastyczni i to czego potrzebują w pracy to poczucie sensu i spełnienia. Nie bójmy się wyjść ze strefy komfortu i zdecydować się na zmiany. Początkowy dyskomfort bardzo często procentuje długotrwałym szczęściem w przyszłości.
Autor: Katarzyna Janas